ممیزی بیان می کند اصول راهنما برای ایجاد، نظارت یا تجزیه و تحلیل برنامه های آزمایشی وجود ندارد.

یادداشت داخلی از مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) در 18 ژوئیه سال 2022، اجرای دستورالعمل های واضح برای ایجاد برنامه های آزمایشی را پس از ممیزی داخلی توصیه می کند که در ماه مارس گذشته توسط شعبه حسابرسی داخلی و پاسخگویی IRCC انجام شد.

از آوریل سال 2013 تا الان 11 برنامه آزمایشی ایجاد شده است. از این تعداد، یک برنامه دائمی، سه برنامه در حال انتقال به برنامه های دائمی، سه برنامه جایگزین یا طراحی مجدد و چهار برنامه آزمایشی فعال هستند.

همه برنامه ها از طریق دستورالعمل های وزارتی ایجاد می شود. دستورالعمل‌های وزارتی ماده  ای در قانون حفاظت از مهاجرت و پناهندگان (IRPA) است که به وزیر مهاجرت اجازه می‌دهد دستورالعمل‌های ویژه‌ای را برای افسران مهاجرت صادر کند که به دولت در رسیدن به اهداف مهاجرتی خود کمک می‌کند.

ممیزی شامل مصاحبه با 27 پرسنل کلیدی از جمله مدیریت ارشد IRCC، کارمندان برنامه و ذینفعان خارجی آژانس فرصت های آتلانتیک کانادا بود. برخی از مصاحبه شوندگان ابراز نگرانی کردند که ایجاد یا خاتمه برنامه های آزمایشی اغلب به جای برنامه هایی برای آزمایش رویکردهای نوآورانه برای مهاجرت، به دلیل نیاز فوری اقتصادی یا تغییر اولویت های دولت تعیین می شود.

نتایج ممیزی

ممیزی نشان داد که IRCC تعریف جهانی از برنامه های آزمایشی بر حسب هدف و چگونگی توسعه آنها ندارد.

هیچ مجموعه دستورالعملی وجود ندارد که تصمیم بگیرد آیا برنامه آزمایشی ارزش توسعه دارد یا خیر. ایجاد برنامه‌های آزمایشی تنها در IRPA امکان‌پذیر است که به وزیر مهاجرت اجازه می‌دهد دستورالعمل‌های وزیری ایجاد کند تا طبقه جدیدی از ساکنان دائمی ایجاد کند که از اهداف مهاجرت اقتصادی دولت حمایت کنند.

IRPA بیان می‌کند که برنامه‌های آزمایشی ماهیت موقت دارند، حداکثر تا پنج سال و  حداکثر ۲۷۵۰ متقاضی را برای هر پایلوت جدید کلاس اقتصادی می‌توانند دعوت کنند. هیچ اصول راهنمای واقعی برای ایجاد برنامه های آزمایشی وجود ندارد. مفهوم برنامه توسط چندین شعبه IRCC از جمله مدیریت ارشد و ذینفعان مربوطه ارزیابی می شود.

برخی از برنامه های آزمایشی پس از جدول زمانی پنج ساله دائمی نشدند. برخی دیگر، مانند برنامه مهاجرت آتلانتیک (AIP)، در اهداف خود برای جذب و حفظ مهاجران اقتصادی ماهر در منطقه یا بخشی که برنامه برای آن طراحی شده بود، موفق بودند. وقتی برنامه ای این نوع موفقیت را داشته باشد، احتمال دائمی شدن آن بسیار زیاد است.

با این حال، بدون دستورالعمل، اندازه گیری موفقیت یک برنامه و اگر نیازهای اقتصادی کانادا را برآورده کند، دشوار می شود.

از طریق ممیزی مشخص شد که هیچ فهرست تلفیقی در IRCC وجود ندارد که توصیه‌ها یا معیارهای اصلی برنامه آزمایشی را دنبال کند. یعنی هیچ راهی برای دانستن اینکه آیا یک برنامه تمام شده است یا کمبود بودجه دارد، خطرات کلیدی یا نتایج عملکرد وجود ندارد.

مصاحبه شوندگان احساس می کنند که برداشت از برنامه های آزمایشی دقیق نیست

در طول مصاحبه ها، نگرانی هایی وجود داشت که بین برنامه های آزمایشی و مسیرهای موجود برای اقامت دائم همپوشانی وجود دارد. به عنوان مثال، ممیزی به سردرگمی پیرامون معیارهای همپوشانی برخی از برنامه های منتخب استانی (PNP) و برنامه ویزای استارت آپ (SUV) اشاره می کند که به عنوان یک برنامه آزمایشی آغاز شد. چندین جریان PNP برای کارآفرینان طراحی شده است و در حالی که SUV با هدف جذب کسب‌وکارهای نوآورانه فناوری ایجاد شده است، همچنان در مشاغل واجد شرایط  تداخل وجود دارد.

همچنین ممیزی نشان داد که با تصور اینکه برنامه های آزمایشی به بودجه اضافی و ظرفیت انسانی بیشتری نیاز دارند، اکثر برنامه های آزمایشی بدون بودجه می مانند. AIP، یکی از موفق‌ترین برنامه‌های آزمایشی، هیچ بودجه اضافی دریافت نکرد و در عوض تنها به ظرفیت موجود بخش متکی بود و فشار و بار کاری کارکنان بخش را افزایش داد. مشخص شد که هزینه واقعی برنامه های آزمایشی وجود ندارد.

علاوه بر این، مهلت اجرای برنامه های آزمایشی نسبت به سایر برنامه ها برای رفع نیازهای اقتصادی نوظهور کوتاه تر است. یعنی در حالی که برنامه ها در حال توسعه هستند، منابع و کارکنان بیشتری برای ایجاد موفقیت آمیز برنامه نیاز است، و همچنین نیاز به ارتباط و هماهنگی با ذینفعان خارجی افزایش می یابد.

ممیزی نشان داد هیچ تحلیلی از برنامه ها برای سنجش تأثیر آنها بر توانایی بخش از نظر اجرای برنامه های اصلی وجود ندارد. این بدان معناست که هیچ راهی وجود ندارد که بگوییم کارکنان بخش چگونه می توانند وظایف عادی و روزانه خود را علاوه بر برنامه آزمایشی انجام دهند. آموزش ناسازگار بود و لزوماً بررسی تضمین کیفیت وجود نداشت. در این شرایط، دستیابی به تصویر روشنی از نحوه مدیریت حجم کاری این بخش دشوار می شود.

توصیه ها

ممیزی ایجاد اصول راهنما را برای نظارت بهتر، ایجاد تحلیل ریسک و اندازه گیری تأثیر برنامه های آزمایشی توصیه می کند. گزارش اشاره می کند که این امر به ویژه از آنجایی که تقاضاها از IRCC همچنان در حال رشد است، اهمیت دارد.

این دپارتمان اخیراً از هدف سالانه پذیرش اقامت دائم برای سال 2022 فراتر رفته و قصد دارد تا سال 2025 هر سال از 500000 مقیم دائم جدید در کانادا استقبال کند. انتظار می‌رود از این تعداد، 14750 نفر تحت برنامه‌های آزمایشی کلاس اقتصادی در کانادا پذیرفته شوند. برنامه مهاجرت آتلانتیک و برنامه ویزای استارت آپ به ترتیب 14500 و 6000 تا سال 2025 را هدف قرار خواهند داد. هر دو برنامه به عنوان برنامه های آزمایشی آغاز شدند و اکنون مسیرهای مهاجرت اقتصادی دائمی هستند.