مقامات مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) باید قبل از اعطای مجوز کار به کارگران خارجی، تأثیرات ممکن بر کارگران کانادایی را در نظر بگیرند. بنابراین، بررسی تأثیر بر بازار کار (LMIA) اغلب اجباری است.
با این حال، اگر متمایز بودن ‘تأثیر قابل توجه’ شناخته شود، نیاز به LMIA قابل اجتناب است – به ویژه اگر مزایای حاصل از اعطای مجوز کار به طور چشمگیری از تأثیرات منفی ممکن بر عدم پذیرش کارگر خارجی یا تأخیر در ورود آن‌ها به کانادا بیشتر باشد. در چنین مواردی، حتی در حالی که LMIA وجود نداشته باشد، عوامل دیگری می‌توانند به نیروی کار خارجی امکان دریافت این مجوز را بدهندد. ( کار بدون نیاز به LMIA پروسه سریعتری دارد).

توجه داشته باشید که درخواست مجوز کار بخشی معتبر باید توسط کارفرما صورت گیرد و نه توسط خود کارگر خارجی بصورت فردی

مزیت مهم چیست؟
یک متقاضی که به دنبال اخذ یک مجوز کار بخشی معتبر در کانادا است باید نشان دهد که استخدام او به‌طور قابل توجهی به نفع اقتصادی، اجتماعی یا فرهنگی کانادا خواهد بود.

تعریف منافع قابل توجه در این رویکرد می‌تواند انتزاعی باشد اما به ارزیابی اینکه مشارکت یک کارگر بین‌المللی چگونه به پایداری اقتصادی کانادا کمک خواهد کرد، توسعه اشتغال، توسعه یک صنعت یا بخش در مناطق دورافتاده یا منطقه خاص، یا ترویج بازارهای صادراتی برای کالاها و خدمات کانادایی کمک می‌کند. علاوه‌براین، اگر کار کارمند می‌تواند به پیشرفت صنعت کانادایی (مانند از طریق پیشرفت‌های فناوریکی، نوآوری محصول یا خدمت) یا به تقویت مهارت‌های کانادایی کمک کند، شانس موفقیت بیشتری در اعطای این مجوزهای کاری می‌بیند.

کار یک فرد با تابعیت خارجی همچنین می‌تواند منجر به بهبود سلامت و رفاه کلی مردم کانادا یا در مناطق خاص شود. سرانجام، اضافه شدن کارگر خارجی می‌تواند آستانه تحمل را افزایش دهد، دانش را افزایش دهد یا فرصت‌های تعامل بین افرادی از زمینه‌های فرهنگی یا متفاوت فراهم کند.

برای هر نوع مزیتی مهمی که کارگران خارجی می‌توانند ارائه کنند، معیارهای خاص تری نیز وجود دارد.

متقاضیان باید همچنین سابقه برجسته خود را در زمینهٔ خاص خود نشان دهند. به خصوص، آن‌ها باید نشان دهند که سابقهٔ قابل توجه ای دارند که شامل موارد زیر است:

• مدارک تحصیلی مرتبط که نشان دهنده آن است که کارگر دارای مدارک تحصیلی در زمینه تخصص خود است؛
• مستنداتی از کارفرمایان قبلی یا فعلی که سابقه کار تمام وقت چشم‌گیری (ده سال یا بیشتر) را در زمینهٔ تخصص خود نشان می‌دهند؛
• تشکر از طریق جوایز بین‌المللی یا ملی؛
• عضویت در سازمان‌هایی که از اعضا منتظر پیشرفت هستند؛
• شغل‌هایی که در آن‌ها نتیجه‌ی کار دیگران را ارزیابی کرده‌اند؛
• شواهدی از کار، انجام‌ها و سهم وی در زمینهٔ خود توسط همکاران، دولت یا سازمان‌های شغلی؛
• شهادت در مورد سهم علمی یا کمک های علمی در صنعت خود؛
• انتشارات در پلتفرم‌های تحصیلی یا صنعتی؛
• نقش‌های رهبری در سازمان‌های معتبر؛ و/یا
• استخدام کارگران خارجی از طریق کانادا هدفمند یا نمایشگاه‌های کاری دیگر که با دولت فدرال و جوامع اقلیت فرانکوفون هماهنگ شده‌اند؛ و/یا کار در شغل‌های دسته‌بندی شده طبق طبقه‌بندی ملی شغلی (که از استان کبک خارج می‌شوند).

مقامات کانادا قبل از صدور مجوزهای کاری مجموعه‌ای از معیارهای را در نظر می‌گیرند، از جمله مدارک تحصیلی کارگر خارجی، سابقه کار، جوایز دریافتی، عضویت در سازمان‌هایی که سابقه ی مهم می‌خواهند، و سایر دستاوردها و مشارکت‌ها در زمینهٔ خود.

کسانی که مورد پذیرش قرار می‌گیرند برای دریافت مجوز کار بخشی معتبر عبارتند از:

• انتقال داخلی شرکت: افراد خارجی که برای شرکت چندملیتی کار می‌کنند و قصد دارند به یکی از والدین، شعبه یا شعبهٔ کانادایی‌ در یکی از پست‌های اجرایی، مدیرانی برجسته یا دانش تخصصی ملحق شوند؛
• نیروهای کار حوزه ی تولید تلویزیونی و فیلم: کارگران صنعت تلویزیون و فیلم که نقش آن‌ها برای فروش متولید ضروری است؛
• کارآفرین ها و خویش فرمایان: افرادی که تعاونی جدیدی را در کانادا تأسیس می‌کنند یا انتخاب می‌کنند کسب و کاری را به‌صورت خودخوانده راه‌اندازی کنند و قادر به اثبات اینکه فعالیت‌های آن‌ها به نفع قابل توجه اقتصادی، اجتماعی یا فرهنگی کانادا خواهد بود؛ و
• پرسنل تعمیرات اضطراری: کارگرانی که برای تعمیرات فوری تجهیزات صنعتی یا تجاری لازم هستند تا خللی در اشتغال در کانادا جلوگیری شود.

علاوه بر این، شرایط منحصربفردی وجود دارد که در آن متخصصین خاصی ممکن است از نیاز به یک LMIA معاف شوند و احتمالاً برای دریافت یک مجوز کار بخشی معتبر واجد شرایط باشند.