کانادا پایین ترین نرخ بیکاری را دارد.
هر چند در ظاهر، با توجه به همه گیری ویروس کرونا این به نظر عجیب میرسد.
اگرچه، با توجه به تغییرات جمعیت که نیروی کار کانادا را قبل از همه گیری دگرگون کرده بود، شکی نبود که بازار کار بهبود یابد. این تغییرات در دهه آینده هم ادامه خواهد یافت.
از دیدگاه سیاست های مهاجرتی، یکی از بزرگترین نگرانیها این می باشد که چگونه رکود بر بازار کار مهاجرانی که در دوره رکود اقتصادی کانادا اقامت دائم دریافت میکنند، اثر میگذارد.
تحقیقات نشان میدهد که این مهاجران ممکن است فکر کنند که نتایج بازار کار بر دیگر شغل هایشان در کانادا تاثیر منفی میگذارد.
این هشداردهندهی شوک بزرگی است که به اقتصاد کانادا در آغاز همه گیری وارد شده است و کانادا قصد دارد از مهاجران در بالاترین سطح در تاریخ خود استقبال کند.
اما اگر دقیقتر نگاه کنیم درمییابیم که رکود اقتصادیای که بر اثر کووید اتفاق افتاد متفاوت است و مهاجرانی که اخیرا به کانادا آمدهاند یا در آیندهی نزدیک خواهند آمد، هنوز در بازار کار کانادا آینده ای روشن خواهند داشت.
کارگران کانادایی بیشتری بازنشسته میشوند
اولین دلیل، خروج افراد مسن از نیروی کار کاناداست. این خروج توضیح خوبی ست برای اینکه چرا کانادا به پایین ترین نرخ رکود قبل از همه گیری رسیده است و علارغم اینکه همچنان تأثیر همهگیری بر اقتصاد کانادا و جهان ادامه دارد، کانادا پایین ترین سطح بیکاری را دارد.
کانادا حدود 20 میلیون کارگر دارد که حدود 9 میلیون نفر آن افرادی هستند که در جنگ جهانی دوم متولد شدهاند. این 9 میلیون نفر در یک دهه آینده به سن 65 سالگی یعنی بازنشستگی خواهند رسید. تعداد زیادی از آنها درحال بازنشستگی هستند که این باعث شکاف بزرگی در بازار کار میشود. از گذشته تا بحال، کانادا توانسته است فارغ التحصیلان جوان کانادایی که وارد بازار کار شدهاند را جایگزین بازنشستگان کند، اما دیگر اینگونه نیست. نرخ پایین تولد در کانادا به این معناست که کانادا برای پر کردن جای خالی بازنشستگان خود باید روی منابع دیگری حساب کند.
جایگزینی کارگران بازنشسته از جهت هایی مهم است مثلا برای حفظ اقتصاد و اطمینان از استحکام پایه مالیاتی به منظور حمایت از خدماتی که ساکنان بومی از آن استفاده میکنند. این خدمات شامل آموزش و مراقبت های بهداشتی می باشد. این امر مهم است زیرا پیری جمعیت باعث افزایش هزینههای مراقبتهای بهداشتی خواهد بود.
دیگر افرادی که مستعد رفع این مشکلند شامل زنان، افراد معلول، کارگران پیرتر، مردم بومی و جوانان غیر فعال هستند. اما افزایش تعداد آنها در بازار کار حتی اگر نرخ مشارکت اشتغال آنها به میانگین ملی برسد، نمیتواند بطور کامل جایگزین افراد بازنشسته شود.
این توضیح میدهد که چرا مهاجرت برای موفقیت اقتصاد کانادا ضروری است. پیش از همه گیری مهاجران در چندین موقعیت شغلی 100 درصد از رشد نیروی کار سالانه را تشکیل میدادند و این در دهه آینده امری عادی میشود.
با تجربه و مهارت بالایی که بازار کار را ترک میکند، کارفرمایان کانادایی برای ادامه فعالیت های خود باید به تمامی منابع موجود نیروی کار مراجعه کنند که این دقیقاً همان پدیدهای است که اکنون با آن مواجه هستیم. با پیری نیروی کار کانادایی شاهد کاهش نرخ بیکاری و افزایش دستمزدها هستیم، پدیدهای که به نفع کارگران کانادایی و مهاجران است. این امر ممکن است با بازنشستگی افراد مسن ادامه یابد.
همچنین باید به تغییرات اساسی سیاست مهاجرت در دهه گذشته توجه داشته باشیم زیرا بر نتایج بازار کار تازه واردان تاثیر گذاشته اند.
فرآیند انتخاب رقابتیتر
یکی از تغییرات، فرآیند انتخاب رقابتیتر برای مهاجران ماهر است. در سال های اخیر دولت فدرال، استانها و مناطق معیارهای انتخاب خود را تغییر دادهاند، آنها سرمایهی انسانی که به وسیله تحقیقات ضروری نشان داده شدهاند را درنظر میگیرند تا منجر به رسیدن به نتایج اقتصاد قویتری برای مهاجران شود. مثلاً طبق سیستم جامع رتبه بندی اکسپرس اینتری(CRS ) داوطلبانی که جوان، تحصیل کرده، مسلط به دانش زبان انگلیسی یا فرانسوی، دارای تجربه کاری حرفهای و دیگر امتیازات مثل تحصیل یا کسب تجربه کاری در کانادا هستند، میتوانند در سیستم CRS امتیاز بیشتری کسب کنند که شانس آنها را در دریافت اقامت دائم و در نتیجه موفقیت در بازار کار کانادا را افزایش میدهد.
مهاجران بیشتری از داخل کانادا انتخاب شدهاند
از دیگر تغییرات، افزایش انتخاب ساکنان دائمی داخل کانادا بوده است. قبل از همه گیری، مهاجران خارج کشور70% کسانیکه از طریق اکسپرس اینتری آمده بودند را تشکیل میدادند اما در سال گذشته این رقم به 30 درصد کاهش یافت. زیرا اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) به دلیل وقفههای پیش آمده به علت همهگیری مثل محدودیت سفر، برای رسیدن به اهداف مهاجرتی خود بیشتر به ساکنان داخلی کانادا روی آورده بود.
باید دید IRCC بعد از همه گیری به مهاجران خارج کانادا متکی است یا داخل کانادا. طبق نامه دستوری وزیر مهاجرت، شان فریزر، او میخواهد که مسیرهای مهاجرتی بیشتری برای ساکنان داخل کانادا شناسایی شود. بعلاوه، استان ها و قلمروها از طریق PNP و سایر جریانها کاندیدهای بیشتری از داخل کانادا انتخاب میکنند.
روند انتخاب از داخل کانادا توسط تحقیقات دولت کانادا حمایت میشود چراکه نشان میدهد دانشجویان بین المللی سابق و کارگران خارجی موقت پس از کسب اقامت دائم در بازار کار از تجربه کانادایی خود سود میبرند.
سرمایه گذاری بیشتر دولت کانادا برای کمک به تازهواردان
سومین نکته حائز اهمیت، افزایش سرمایه گذاری IRCC برای خدمات سکونت مهاجران مانند نیروی کار و آموزش زبان است. IRCC کنون برای چنین خدماتی حدود 2 میلیارد دلار در مقایسه با بیست سال گذشته که حدود 350 میلیون دلار بوده است، هزینه میکند.
همچنین این خدمات قبل از ورود مهاجران جهت کسب اطلاعات مفید و کمک به روند سکونت پس از ورود به کانادا ارائه میشود.
نتیجهگیری
با در نظر گرفتن همه این عوامل، راحت تر میتوان احساس کرد که رکود ناشی از کووید نسبت به قبل، آسیب های کمتری به بازار کار تازهواردان وارد میکند.
در طول دوران گذشته کانادا نسبت به قبل بازار کار فشردهتری دارد، انتخاب رقابتیتر است، متقاضیان بیشتری را از داخل کانادا انتخاب میکند و برای کمک به موفقیت مهاجران پول بیشتری هزینه میکند.