: در حالی که این تصمیم به خیلی از مهاجران کمک کرده، به خیلی از مهاجران دیگر هم ضربه زده است.اینجا پیشنهاداتی میدهیم تا سیستم مهاجرت کانادا را به مسیر معمولش برگردانیم.
کانادا سال 2021 را با یک هدف بلندپروازانهی مهاجرتی شروع کرد.
علارغم تمام چالشهایی که پاندمی ایجاد کرده بود، این کشور تصمیم گرفت 401000 مهاجر جدید را بپذیرد. این بیشترین مقدار از سال 1867 یعنی زمانی که کانادا به یک کشور تبدیل شد، است.
دولت در بیانیه خبری که به تازگی چاپ شد درباره اقداماتی که برای پیشرفت روند بررسی درخواستها انجام داده است توضیح داد و افزود که در واقع کانادا از هدفش فراتر رفته و 405000 مهاجر را سال گذشته در کشورش پذیرفتهاست.
باید به سازمان مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا(IRCC) تبریک گفت.
چنین دستاوردی در محیط اجرایی بسیار دشوار، ستودنی است. همهگیری همچنان فشار مضاعفی بر متقضیان و دپارتمانهای مهاجرت وارد میکند اما IRCC در تلاش است تا بر تمام سختیها غلبه کند و رکورد جدیدی در ساکنان دائمی کشورش ثبت کند.همچنین باید به تمامی ساکنان دائمی جدید کانادا که حالا میتوانند امیدها و آرزوهایشان را در کانادا دنبال کنند، تبریک گفت.این افراد، ساکنان دائمی هستند که از تدابیر و سیاستهای زمان همهگیری مثل کاهش امتیاز لازم برای اکسپرس اینتری توسط IRCC و یا معرفی برنامه مهاجرت برای کارکنان مشاغل ضروری و فارغالتحصیلان بینالمللی در 2021، سود بردند.
از آنجایی که IRCC به این دستاورد خود بسیار مفتخر است، یک بیانیه خبری درست پیش از کریسمس برای جشن گرفتنش منتشر کرد.
تبعات پذیرش 401000 مهاجر جدید
روی دیگر سکه این است که IRCC متوجه شد که پذیرش 401000 مهاجر جدید تبعات منفی نیز دارد.متأسفانه اگر دولت کانادا در سال گذشته سیاستهای مهاجرتی پایدارتری را اتخاذ میکرد، میتوانست از این تبعات پیشگیری کند.
هدف از افزایش مهاجرت در درجه اول بهبود وضعیت جمعیت، نیروی کار، رشد اقتصادی و گردهمآوری خانوادهها و کمک به پناهجویان بود. با توجه به این که حدود 60% مهاجران جدید، مهاجران اقتصادی هستند پس منطقیست که بگوییم اولین هدف کانادا از پذیرش مهاجران، طبیعتاً اقتصاد است.
اما برخلاف انتطار، دولت کانادا در هدفش در سال گذشته که تقویت اقتصاد از طریق مهاجرت بود، موفق نشد. این کشور تصمیم گرفت به افراد بیشتری که در آنجا بودند اقامت دائم بدهد. قبل از همهگیری نزدیک 30% ساکنان دائمی جدید کلاس اقتصادی کسانی بودند که در کانادا بودند و تغییر وضعیت دادند در حالیکه 70% از خارج از کشور آمدند.سال گذشته وضعیت برعکس شد یعنی 70% ساکنان دائمی جدید در کانادا بودند و 30% آنها از خارج میآمدند.
اولین پیامد این تصمیم کم شدن جمعیت، نیروی کار و رشد اقتصادی در اثر کاهش ورود مهاجران جدید از خارج از کشور بود. رشد جمعیت کانادا به کمترین مقدار خود از سال 1915/16 رسید. پیش از همهگیری، جمعیت کانادا هر سال 1% افزایش مییافت که این بیشترین مقدار در بین کشورهای توسعه یافته است. نزدیک 80% رشد جمعیت سالانه به لطف مهاجرت افراد به کانادا بود.
کاهش سهم مهاجرت کلاس اقتصادی از خارج از کشور به بازار کار هم صدمه زده است. مهاجران هر ساله بیش از 80% کارکنان جدید کانادا را تشکیل میدادند. محدود کردن تعداد مهاجران خارجی منجر به بیسابقهترین کمبود نیروی کار در تاریخ کانادا شده است. نزدیک یک میلیون شغل خالی هم اکنون وجود دارد.
همچنین دنبال کردن این هدف باعث کاهش استانداردهای پذیرش IRCC شد. در هنگام راه اندازی اکسپرس اینتری در سال 2015، IRCC گفت که سیستم امتیازدهی جامع (CRS) جدید یک روش علمی برای انتخاب بهترین کاندیداهای ممکن برای موفقیت در بازار کار کاناداست.
پیش از همهگیری برای این که یک کاندیدا به درخواست اقامت دائم دعوت بشود، نزدیک 470 امتیاز CRS لازم داشت. هرچند سال گذشته IRCC این امتیاز را کم کرد و به 75 رساند تا بتواند به کاندیداهای بیشتری از درون کانادا اقامت دائم بدهد و به هدفش که پذیرش 401000 نفر بود، برسد. به بیان دیگر دولت کانادا حس کرد که پیگیری این هدف مهمتر از استفاده از ملاکهای مدرک محور برای ارزیابی صلاحیت کاندیداهای اکسپرس اینتری در به موفقیت رساندن اقتصادمان است.
این به این معنا نیست که افرادی با CRS کمتر نمیتوانند به کانادا کمک کنند. تاریخ نشان داده که مهاجران با هر پیشینه اجتماعی-اقتصادی میتوانند کمک مثبت قابل توجهی بکنند. اما هدف این بررسی نشان دادن گسستگی در سیاستهای مهاجرتی دولت کاناداست.
باید دید که ساکنان دائمی اکسپرس اینتری با امتیاز CRS کمتر در بازار کار چگونه عمل خواهند کرد. احتمالاً خوب عمل خواهند کرد اما IRCC و تحقیقات اداره آمار کانادا میگویند که کاندیداهای با سرمایه انسانی بالاتر درآمد بالاتر و نتایج کلی بهتری برای بازار کار خواهند داشت. اگر این صحیح باشد کانادا شانس جذب کاندیدهای مهاجرت با پتانسیل بیشتر را در ازای شکستن رکورد پذیرش سالیانه از دست داد.
IRCC اذعان میکند که تمرکز بر این هدف عقبافتادگی را بیشتر هم کرده است.
این دپارتمان هماکنون با عقب افتادن کار 1.8 میلیون نفر، بیش از 1.5 میلیون نفر در جولای 2021 مواجه است. علت این است که IRCC بر بررسی درخواستهای افراد داخل کانادا تمرکز کرده بود و به درخواستهای جدید از آنجایی که آنها را به هدفشان که جذب 401000 نفر بود نمیرساند، توجهی نمیکرد. متأسفانه این یک دور باطل ایجاد میکند.
این عقبافتادگیها باعث کاهش جذب مهاجران کلاس اقتصادی از خارج و توقف نیروی کار و رشد اقتصادی میشود. به علاوه سرعت گردهمآوری خانوادهها و اسکان پناهجویان هم کاهش مییابد.
گفته شده که IRCCو وزیر مهاجرت، شان فریزر، در 31 ژانویه گرد هم آمدند تا با قبول وسعت مشکل عقب افتادگی و تعیین اقدامات لازم برای برگرداندن زمان رسیدگی به مقدار استاندارد قبلی IRCC، این اشتباه را جبران کنند.
این یک قدم مثبت است اما دولت میتواند در این حین اقدامات دیگری برای برگرداندن سیستم مهاجرت به روال عادی انجام دهد.
پیشنهاداتی برای برگرداندن سیستم مهاجرت به روال عادی
بهتر است IRCC استراتژی مقابلهاش با این عقبافتادگی را به اطلاع عموم برساند. این حق متقاضیان است که بدانند چه وضعیتی دارند و انتظار چه تصمیمی درباره پروندهشان داشته باشند. بهتر است IRCC به جای مطلع نکردن متقاضیان از بخش زیادی از روند بررسی پروندهشان، درباره زمان لازم برای رسیدگی به پروندهها شفاف و صادق باشد.
همچنین لازم است امسال IRCC ظرفیت پردازش خود را به مقدار زیادی افزایش دهد. ظرفیت پردازش این سازمان پس از همهگیری به طرز قابل توجهی کاهش یافت.اگرچه در ژوئن 2021 با سرعت زیادی اقدام به نهایی کردن درخواستهای سکونت دائم کرد و در نهایت در سال گذشته توانست بیش از 500000 درخواست اقامت دائم را نهایی کند.
بنابهگفته IRCC، با تقویت این بخش میتواند به تمام فهرست سکونت دائمش تا پایان سال رسیدگی کند.IRCC باید با همین سرعت پس از 2022 هم پیش برود تا به پرونده همه متقاضیان به موقع رسیدگی شود.
همچنین بنا به دلایل زیادی IRCC باید خلاصه نتایج دعوتنامههای اکسپرس اینتری خود را فوراً به برنامه کارکنان ماهر فدرال(FSWP) و کاندیداهای کلاس تجربه کانادایی(CEC) ارئه دهد.
اولاً اکسپرس اینتری برای بازیابی اقتصادی کانادا و جبران کمبود نیروی کار حال حاضر ضروری است.
دوماً IRCC باید بتواند با کمک فهرست اکسپرس اینتری حال حاضرش، زمان رسیدگی به درخواستهای جدید اکسپرس اینتری را تا نیمهی دوم سال کاهش دهد. بنابراین صدور دعوتنامه درخواست( ITA) فشار مضاعفی را بر این سازمان اعمال نخواهد کرد و برای رسیدگی به این درخواستها در موعد مقرر مشکلی نخواهد داشت( متقاضیان 60 روز از زمان دریافتITA فرصت دارند که درخواست سکونت دائم کاملشان را ارئه دهند).
سوماً دلیل به تعویق انداختن دعوتنامههای FSWP (محدودیتهای سفر) از زمان لغو کردن محدودیت سفر برای دارندگان تأییدیه اقامت دائم(CORP) در ژوئن 2021 دیگر وجود ندارد. شایان ذکر است که IRCC در طی سال گذشته در حال کار روی مجوزهای کار، مجوزهای تحصیل و درخواستهای ویزای اقامت موقت افرادی که خارج هستند، بوده است پس توجیهی برای سرعت کم بررسی درخواستهای FSWP وجود ندارد.
چهارم، از سر گرفتن جذب افراد به حفظ جایگاه رقابتی کانادا در جهان کمک میکند.توقف به وجود آمده در جذب افراد از طریق FSWP در سال گذشته سبب شده که استعدادهای جهانی به مکانهای دیگر برای مهاجرت فکر کنند.
پنجم، توقف مداوم در جذب افراد باعث از بین رفتن موقعیت هزاران کاندیدای CEC در کانادا میشود و اگر IRCC راه حلی نداشته باشد این افراد مجبور به ترک کانادا خواهند شد.
این موارد منجر به یک پیشنهاد نهایی میشود:IRCC باید سیاست عمومی موقت دیگری معرفی کند تا به افرادی که به دنبال اقامت دائم کانادا هستند اجازه دهد اقامت موقتشان را به روش سادهتری تمدید کنند. مثلا میتواند به تمام کاندیداهای CEC مقیم کانادا که از سپتامبر 2021 تحت تأثیر توقف به وجود آمده در دعوتنامههای اکسپرس اینتری بودند اجازه تمدید مجوز کار را برای یک بار بدهد.
IRCC سال گذشته چنین کاری انجام داد و مجوز کارِ دارندگان مجوز کار پس از فارغالتحصیلی را 18 ماه تمدید کرد تا فرصت بیشتری برای کسب اقامت دائم داشته باشند. از مزایای این رویکرد این است که کارفرمایان کانادایی دسترسی پایداری به دارندگان این مجوزهای کار خواهند داشت و ریسکهای
بازار کار کاهش مییابد زیرا دیگر ده ها هزار نفر به دلیل انقضای مجوز کارشان مجبور به ترک کانادا نخواهند بود.
دولت کانادا نمیتواند گذشته را تغییر دهد اما باید راهحلهای خلاقانهای برای مقابله با پیامدهای منفی جذب بیش از 400000 نفر در 2021، ارائه دهد. ارائه راهحل کارآمد به نفع همه است و باعث تحسین و تمجید دوباره IRCC میشود.