در حالی که کانادا شاهد افزایش اشتغال و کاهش جزئی بیکاری است، بازار کار داخلی همچنان در حال کاهش است.
نرخ بیکاری ملی در ماه سپتامبر با 0.2 درصد کاهش به 5.2 درصد رسید. آمار کانادا، نظرسنجی نیروی کار سپتامبر، روندهای مثبتی را در بازار کار پیرامون اشتغال نشان داد، در حالی که نگرانیهایی در زمینه پیری جمعیت و خروج روزافزون بازنشستگان از نیروی کار نمایان میشد.
اشتغال در بریتیش کلمبیا، منیتوبا، نوا اسکوشیا، نیوبرانزویک، یوکان و نوناووت در سپتامبر افزایش یافت. در حالی که انتاریو، جزیره پرنس ادوارد، و سرزمین های شمال غربی شاهد کاهش جزئی بودند. در میان جمعیت سنین اصلی کانادا (25 تا 54)، اشتغال برای زنان افزایش یافته است (+0.8٪) و برای مردان در همان سن جمعیت ثابت باقی مانده است. اینها تا حد زیادی نشانه های مثبتی برای عملکرد کلی اقتصادی و همچنین شرایط استخدام قوی کانادا هستند که در حال حاضر تجربه می کند.
سود حاصل از اشتغال برای خدمات آموزشی و خدمات بهداشتی و کمکهای اجتماعی با زیانهای مربوط به تولید، اطلاعات، فرهنگ، و تفریح، حملونقل و انبارداری، و مدیریت دولتی جبران شد. افزایش در صنایع بخش خدمات نشان دهنده افزایش هزینهها در این مناطق پس از همهگیری است که به بازگشت مداوم به سطوح تجاری قبل از همهگیری کمک کرده است.
علاوه بر این، افرادی که به دنبال کار در کانادا بودند، زمان کمتری را در بیکاری سپری کردند، با کاهش شدید 9.7٪ (18000) در اشتغال طولانی مدت (تعداد افرادی که به طور مداوم برای 27 هفته یا بیشتر بیکار بوده اند).
این یکی دیگر از نشانه های دلگرم کننده از جو قوی استخدام است. نیاز به رسیدگی مستمر به تعداد متورم شغلهای خالی، همانطور که از ماه جولای دیده شده است، دغدغه اصلی بازار کار ملی خواهد بود. اگرچه این نشانههای قوی برای عملکرد اقتصادی و برجسته کردن فرصتها در کانادا هستند، اما برخی از روندهای بلندمدت نیز وجود دارند که چندان مثبت نیستند.
انقباض نیروی کار
سپتامبر شاهد کاهش در اندازه کل نیروی کار (تعداد کل افراد شاغل یا بیکار) به میزان -0.4٪ و کاهش در نرخ مشارکت -0.1٪ بود. این کاهش با روندهای ماهانه و سالانه سازگار است که نیاز به استخدام مداوم نیروی کار در کانادا را برجسته می کند. از سال 2002، مشارکت ملی نیروی کار به طور تجمعی 2.4 درصد کاهش یافته است.
این اقدامات در مواجهه با مشاغل خالی زیاد و جمعیت سالخورده بسیار مناسب باقی می ماند. دومی یک مشکل داخلی مهم است که کانادا باید پیوسته به آن رسیدگی کند. با این حال، در مواجهه با یک روند دیگر، کاهش حتی بیشتر مرتبط می شود:
در ماه سپتامبر، نزدیک به یک میلیون نفر بین 55 تا 64 سال بازنشستگی را به عنوان فعالیت اصلی خود ذکر کردند. با توجه به پیری جمعیت، تعداد فزایندهای از افراد در نیروی کار همچنان به دنبال بازنشستگی هستند و نیروی کار کانادا را کاهش میدهد.
با رسیدن بیشتر جمعیت شاغل کانادا به سن بازنشستگی (از سال 2019 تعداد کانادایی های بالای 65 سال 11.6٪ افزایش یافت، در حالی که رشد جمعیت افراد در سن کار تنها 3.5٪ بود)، و در مواجهه با مشاغل خالی و بازار کار کانادا باید تدابیر فزایندهای اتخاذ کند تا اطمینان حاصل کند که کمبود شدید نیروی کار را تجربه نمیکند و همچنان میتواند به اهداف اقتصادی و مالی خود دست یابد.
اهمیت کارگران خارجی
در مواجهه با بازار کار با مشاغل خالی زیاد، نیروی کار رو به کاهش، و جمعیت سالخورده، یکی از فعالیتهای دولت برای توانایی کانادا برای حفظ رشد اقتصادی و سلامت مهم است: مهاجرت.
از آنجایی که تعداد بیشتری از جمعیت همچنان به سن بازنشستگی می رسند یا به سن بازنشستگی نزدیک می شوند. همراه با نرخ باروری پایین، واضح است که کانادا نمی تواند نیروی کار را از طریق رشد طبیعی دوباره پر کند. دولت در عوض به دنبال رفع کمبود نیروی کار و مهارت در بازار از طریق برنامه های مهاجرتی خود خواهد بود (که در حال حاضر شاهد افزایش در Gen-Z و نیروی کار هزاره بوده است).
در مواجهه با کمبودها (مثلاً در صنعت مراقبت های بهداشتی و کمک های اجتماعی مشاهده می شود) پناهندگان و شهروندی کانادا به دنبال استقبال سالانه 430000 مهاجر جدید هستند.
دولت کانادا علاوه بر این، برنامه سطوح مهاجرت 2023-2025 خود را تا اول نوامبر اعلام خواهد کرد.