در پنج‌شنبه 21 مارس، وزیر مهاجرت مارک میلر قصد خود را برای دنبال کردن “قرعه‌کشی‌های داخلی” بیشتر برای مقیمین موقتی که در حال حاضر در کانادا هستند و کاندیدای اقامت دائمی (PR) هستند، اعلام کرد.

“قرعه‌کشی‌ها” به دورهای انتخاب PR از طریق مسیرهایی مانند برنامه‌های مدیریت شده ورود سریع اشاره دارد، که در آن کاندیداها از یک استخر بر اساس امتیازات سیستم رتبه‌بندی جامع (CRS) انتخاب می‌شوند – یا برای تجربه حرفه‌ای خاص یا توانایی زبان فرانسه – و دعوت‌نامه‌هایی برای اعمال برای PR صادر می‌شوند.

نظرات وزیر به عنوان بخشی از یک اعلامیه گسترده در مورد مدیریت سطوح مقیمین موقتی در کانادا برای کمک به کاهش فشارها بر بخش‌های حمایتی حیاتی کشور (مانند مسکن، بهداشت و درمان، و دیگران) آمد. مقیمین موقتی به عنوان کسانی تعریف می‌شوند که در کانادا به صورت غیردائمی زندگی یا کار می‌کنند از جمله اتباع خارجی که با مجوز کار یا تحصیل در کانادا ساکن هستند.

“به عنوان بخشی از تلاش‌های ما برای انتقال مقیمین موقتی به اقامت دائمی، ما برای خودمان (دولت فدرال) قرعه‌کشی‌های داخلی بیشتری خواهیم داشت و از استان‌ها و قلمروهایی که در برنامه نامزد استانی شرکت می‌کنند خواسته خواهیم کرد که همین کار را با تخصیص‌های خود انجام دهند،” میلر گفت.

این برای مهاجران جدیدی که در حال حاضر در کانادا هستند چه معنایی دارد؟

برای کسانی که در کانادا با مجوز کار یا تحصیل هستند، نظرات میلر نشان‌دهنده یک تغییر احتمالی به سمت هدف‌گیری بیشتر از کاندیداهای مقیم دائمی که در حال حاضر در کشور هستند است. در این زمان، باید توجه داشت که بسیار سخت است که دقیقاً پیش‌بینی کنیم که چگونه نظرات میلر به سیاست ترجمه خواهد شد.

چنین حرکتی برای سیستم مهاجرت کانادا بی‌سابقه نیست، که گاهی اوقات کاندیداهایی را که از قبل در کشور بودند، می‌پذیرد.

در طول بحران COVID-19، دپارتمان مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) بزرگترین قرعه‌کشی ورود سریع در تاریخ خود را برگزار کرد – صدور 27,332 دعوت‌نامه برای اعمال (ITAs) به کاندیداهای کلاس تجربه کانادایی (CEC) با امتیاز CRS 75. این به طور قابل توجهی پایین‌تر از میانگین امتیازات CRS برای قرعه‌کشی‌های ورود سریع است.

CEC یکی از برنامه‌های مدیریت شده ورود سریع است، و مسیر فدرال اختصاصی کانادا برای کاندیداهای مهاجرت است که از قبل در بازار کار و جامعه کشور راه یافته‌اند.

برنامه‌های نامزد استانی (PNPs) نمونه دیگری از مسیرهای مهاجرت هستند که اغلب افرادی را هدف قرار می‌دهند که شروع به ادغام در زندگی کانادایی کرده‌اند. این جریان‌ها عمدتاً توسط دولت‌های استانی و قلمرویی مدیریت می‌شوند که اغلب کاندیداهایی را که در حوزه قضایی خود ساکن هستند، دعوت می‌کنند.

همانطور که در ابتدای مقاله نقل شده است، میلر قصد دارد تغییر برنامه‌ریزی شده به سمت قرعه‌کشی‌های داخلی بیشتر را از طریق هر دو مسیر فدرال و استانی، در زمان نظر خود انجام دهد.

چرا وزیر مهاجرت این نظرات را ابراز کرد؟

با افزایش احتمالی تعداد فرصت‌هایی که اقامتگاهان موقت در کانادا برای دریافت اقامت دائم دارند، میلر امیدوار است که نامزدهایی را انتخاب کند که به طور قابل اعتمادی نتایج بهتری در مهاجرت به کانادا داشته باشند. مجموعه غنی از ادبیات وجود دارد که نشان می‌دهد تجربه پیش از مهاجرت به کانادا یکی از بهترین پیش‌بینی‌کننده‌های نتایج بهتر در کانادا است.

در عین حال، این امکان را به دپارتمان می‌دهد تا بتواند هدف‌های مهاجرت خود (که در طرح سطح مهاجرت برجسته شده است) را بدون افزودن “ورودی جدید به اقتصاد”، که می‌تواند به فشارهایی که در حال حاضر در کانادا در حوزه‌های مسکن، بهداشت و درمان، و سایر بخش‌های پشتیبانی کلیدی احساس می‌شود، افزایش دهد، برآورده کند.