گزارش جدید آمار کانادا نشان داده است که تقریباًاز هر چهار دارنده مجوز مطالعه در سال 2019 یک نفر در یک موسسه آموزش عالی دولتی کانادا ثبت نام نکرده اند، با اینکه اجازه این کار را داشتند.
در هفته های اخیر بررسی جدیدی در مورد جمعیت دانشجویان بین المللی کانادا که به سرعت در حال رشد است، و تأثیر بیشتر آنها بر مدارس کانادا، نیروی کار، و جنبه های گسترده تری از زندگی کانادایی انجام شده است. مطالعات قبلی انجام شده توسط آمار کانادا نشان داده است که تعداد دانشجویانی که مجوز مطالعه صادر شده بود، تقریباً 20-30٪ بیشتر از تعداد دانشجویانی بود که واقعاً در مدارس آموزش عالی دولتی کانادا ثبت نام کرده بودند. توجه داشته باشید که مدرسه دولتی یک مدرسه است که از حمایت مالی دولت بهره می برد.
برای درک بهتر تأثیرات پذیرش بیشتر دانشجویان بین المللی در کانادا، این مطالعه اخیر (که توسط پژوهشگران یوجین چوی و فنگ هو انجام شده است) در تلاش است تا ببیند این دانشجویان بین المللی غیرثبت نامی چه کاری را در کانادا انتخاب کرده اند.
بیش از نیمی از دانشجویان بین المللی ثبت نام نشده به کانادا آمدند و در فعالیت های دیگر شرکت کردند در سال 2019، مجموعاً 717,300 دانشجو مجوز مطالعه پس از دیپلم کانادا را داشتند. از این تعداد، 24٪ (172,152 دانشجو) در موسسات آموزش عالی ثبت نام نکردند. در حالی که ممکن است دلایل متعددی برای این موضوع وجود داشته باشد (از جمله عدم آمدن به کانادا اصلا) – داده های همبستگی بین پایگاه داده های مهاجرت طولانی مدت (IMDB) با سیستم اطلاعات دانشجویی پس از دیپلم (PSIS) نشان داد که تقریباً 54.5٪ (93,822) از این دانشجویان غیرثبت نام در کانادا بودند و در فعالیت های دیگر شرکت کردند.
توجه: PSIS نظرسنجی ملی کانادا است که جزئیات ثبت نام و فارغ التحصیلان مدارس آموزش عالی دولتی کانادا را توضیح می دهد. IMDB، از سوی دیگر، گزارش جامع مهاجرت کانادا است که اطلاعات دقیقی در مورد عملکرد و تأثیر برنامه های مهاجرت، و همچنین داده های اداری برای مهاجران و غیرمقیمان را ارائه می دهد.
این دانشجویان در چه فعالیت هایی شرکت کردند؟ تقریباً یک سوم دانشجویان غیرثبت نام مجوزهای موقت دیگری داشتند (به طور خاص یک مجوز کار) و در کار تمام وقت شرکت کردند. در کانادا، اگر شما شرایط لازم برای هر دو مجوز را برآورده کنید، امکان دارد همزمان هم یک مجوز کار و هم یک مجوز مطالعه داشته باشید. یک مثال رایج از این موضوع دانشجویانی هستند که بخشی از برنامه های همکاری هستند، که به دانشجویان اجازه می دهد تجربه کار واقعی در صنایع و حرفه های مرتبط با رشته تحصیلی خود را کسب کنند. با این حال، صنایعی که دانشجویان غیرثبت نام در کانادا در آنها مشغول به کار بودند، با نظریه ای که بیشتر این تعداد را می توان با برنامه های همکاری توضیح داد، مخالفت می کند.
از صنایعی که دانشجویان غیرثبت نام در آنها مشغول به کار بودند، اکثریت (70.3٪) در صنایعی که بطور سنتی دارای تعداد زیادی کارگر بخشی و نیاز به پر کردن بسیاری از موقعیت های کار با برگشت بالا که با شغل های با TEER (آموزش، تجربه، مسئولیت ها) پایین مطابقت دارد، شغل پرداخت شده داشتند. به طور خاص، این دانشجویان غیرثبت نام شغل های پرداخت شده در صنایعی مانند: تجارت عمده فروشی و خرده فروشی (22٪)، خدمات اقامتی و غذایی (31.2٪)، و کسب و کار، ساختمان و سرویس دهی.
مشارکت نیروی کار در این زمینه ها بسیار بیشتر (گرچه همیشه نیست) نشان دهنده کار بخشی است، که این ایده را مطرح می کند که این دانشجویان ممکن است از مجوز کاری که همراه با مجوز مطالعاتشان داده شده است استفاده کنند (که در آن بیشتر دانشجویان مجاز به انجام 20 ساعت کار در طول ترم های مدرسه هستند)، و مجوز کار برای انجام کار تمام وقت در برنامه های همکاری را دریافت نمی کنند.
تأثیرات واقعی در حالی که شگفت انگیز است که تعداد بسیار زیادی از دانشجویان بین المللی در کانادا هستند، اما در موسسات آموزش عالی دولتی ثبت نام نمی کنند؛ همچنان دشوار است دقیقاً بدانیم که تأثیر این دانشجویان بین المللی غیرثبت نامی بر زندگی در کانادا به دلیل محدودیت های بیشتر مطالعه چیست. به عنوان مثال، یکی از نقاط ضعف، عدم وجود داده هایی در مورد دانشجویانی است که در موسسات آموزش عالی خصوصی حضور دارند. این افراد هنوز یک مجوز مطالعه دریافت می کنند اما در PSIS ظاهر نمی شوند. علاوه بر این، مطالعه به دنبال همبستگی این داده ها با اطلاعات بیشتری در مورد اشتغال به کار، مانند درآمد – باقی می گذارد تا حدس بزند که این افراد واقعاً چه ارزشی را برای اقتصاد کانادا فراهم کرده اند.
با این حال، ما می توانیم نتیجه بگیریم که این ورود نزدیک به 100,00 دانشجوی غیرثبت نام احتمالاً فشارهای غیرمنتظره ای را بر مسکن در استان هایی که این دانشجویان معمولاً به آنها سفر می کنند (به خصوص بریتیش کلمبیا و انتاریو) ایجاد می کند؛ به خصوص وقتی در نظر بگیرید که این دانشجویان غیرثبت نام برای مسکن در داخل دانشگاه واجد شرایط نخواهند بود و باید بیشتر به دنبال اتاق و بورد خارج از دانشگاه بگردند. همانطور که جمعیت دانشجویان بین المللی کانادا رشد کرده است، تعداد دانشجویان بین المللی غیرثبت نام (و بنابراین فشارهایی که آنها بر بازار مسکن می گذارند) احتمالاً بدون تعدیل مناسب تعداد دانشجویان بین المللی افزایش خواهد یافت. آمار فوق همچنین موجب شک در این می شود که آیا مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) باید بیشتر برای اطمینان از اینکه دانشجویان بین المللی با مجوز مطالعه در کانادا واقعاً در موسسات آموزش عالی ثبت نام کرده اند، اقدام کند.
چیزی که شاید وقتی در نظر می گیریم این دانشجویان غیرثبت نامی، بیشتر جالب است، کار پرداخت شده ای است که آنها توانسته اند پیدا کنند. احتمالاً این نیست که بسیاری از دانشجویان غیرثبت نام کاری را در صنایعی با شغل های خالی مستمر و ماندگار پیدا کرده اند. در حالی که این دانشجویان از نظر فنی شرایط اقامت خود را به عنوان دانشجویان بین المللی در کانادا (با عدم حضور در مدرسه در طول ترم های تحصیلی) نقض کردند، حضور آنها کمک کرد تا شغل های خالی مستمر در این صنایع را کاهش دهد.
این یافته ها در زمانی رخ می دهند که دولت در حال بازنگری برنامه دانشجویان بین المللی خود است، از جمله پیدا کردن راه های جدید برای اطمینان از امنیت دانشجویان بین المللی، و اطمینان از صداقت توافق مشترکی که دانشجویان بین المللی با کانادا (و برعکس) هنگام ورود به اینجا می کنند.