خیر، شما باید هر دو, شخصاً در آنجا حضور داشته باشید تا واجد شرایط حمایت همسر شوید
از سال 2015، کانادا ازدواج های مجازی را برای حمایت از دسته خانواده به رسمیت نمی شناسد. اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا بیان می کند که “اگر یکی از طرفین یا هر دو به طور فیزیکی در مراسم حضور نداشته باشند، ازدواج را به رسمیت نمی شناسیم.” برای حضور فیزیکی در مراسم عقد، هر دو طرف باید شخصاً در مراسم عقد شرکت کنند.
تنها در صورتی که در نیروهای مسلح کانادا باشید، ممکن است از این قانون مستثنی شوید. ازدواج شما ممکن است به رسمیت شناخته شود اگر:
• به دلیل محدودیت های مسافرتی مربوط به خدمات خود نمی توانستید برای ازدواج خود حضور فیزیکی داشته باشید.
• ازدواج در خارج از کانادا انجام شده و.
• در کشوری ثبت شده است که ازدواج با وکالت قانونی است.
ازدواج وکالتی به ازدواجی گفته میشود که در آن یک یا هر دو شرکت کننده حضور فیزیکی نداشته باشند و توسط شخص دیگری در مراسم عقد وکالت باشند. دولت کانادا تصمیم گرفت آسیب پذیری زنان در زمینه مهاجرت و ازدواج اجباری را در تصمیم آنها برای به رسمیت نشناختن ازدواج های وکالتی در اولویت قرار دهد.
آوردن همسرتان به کانادا
اگر به صورت مجازی ازدواج کرده اید، به این معنی نیست که کاملاً بد شانس هستید. در عوض میتوانید تحت یک شراکت عرفی، تا زمانی که تمام معیارهای واجد شرایط بودن را داشته باشید و حداقل 12 ماه متوالی با هم زندگی کرده باشید، از همسرتان حمایت کنید.
علاوه بر این، اگر به صورت مجازی ازدواج کرده اید و می توانید ثابت کنید که رابطه شما واقعی است، اما وضعیت شما نیازی به تعریف شریک زندگی مشترک ندارد، ملاحظات انسان دوستانه و دلسوزانه ممکن است برای غلبه بر این قانون اعمال شود. H&C برای ارائه انعطاف پذیری و پاسخ به موقعیت های آسیب پذیر و تسهیل وحدت خانواده طراحی شده است. در این مورد، شرایط قانع کننده قابل توجهی باید وجود داشته باشد، مانند بهترین منافع یک کودک.
اگر همسر یا شریک زندگی شما نمی تواند از داخل کانادا درخواست دهد یا در زمان درخواست به طور قانونی در کانادا زندگی نمی کند، اسپانسر خارج از کشور احتمالا تنها گزینه حمایت مالی موجود است.
برای واجد شرایط بودن برای حمایت از همسر یا شریک زندگی تحت رده درخواست Outland، اسپانسر و شخص مورد حمایت باید در یکی از انواع روابط زیر باشند:
•همسرانی که به طور قانونی ازدواج کرده اند و ازدواج شان بر اساس قانون حوزه قضایی که در آن ثبت شده و طبق قوانین کانادا معتبر باشد.
•قانون عرفی، که در آن شما حداقل 12 ماه متوالی با شریک زندگی خود در یک رابطه زناشویی زندگی مشترک داشته اید یا زندگی مشترک داشته اید. و
• شراکت زناشویی، که در آن شما حداقل 12 ماه در یک رابطه مستمر و متعهد بوده اید اما به دلیل عوامل مهمی که خارج از کنترل شما هستند، مانند مانع مهاجرت یا وضعیت تاهل، نمی توانید با هم زندگی کنید.
علاوه بر این، اسپانسر و شخص مورد حمایت باید شرایط زیر را داشته باشند:
•اسپانسر باید شهروند یا مقیم دائم کانادا باشد.
•اسپانسر و شخص مورد حمایت باید حداقل ۱۸ سال سن داشته باشند.
•اسپانسر نباید در پنج سال قبل از درخواست از همسری در کانادا حمایت مالی کرده باشد. و
•اسپانسر یا شخص مورد حمایت نباید در زندان باشد، متهم به یک جرم جدی یا ورشکستگی باشد.