در سال 2020، محمد شریف، شهروند هند، برای دریافت مجوز کار درخواست کرد تا بتواند همسر خود را در مدت تحصیلات او به کانادا همراهی کند. این دومین درخواست مجوز کار شریف بود. درخواست قبلی او در سال 2019 ارائه شد اما بر اساس نگرانی هایی در مورد اصالت رابطه همسری رد شد.
شریف اعلام کرد که به سوال در مورد رد ویزاهای قبلی “بله” پاسخ داده است. او همچنین ادعا کرد که درخواست او نشان می داد که توضیحاتی در مورد رد ویزاهای قبلی او در آمریکا و کانادا در درخواست قبلی او در سال 2019 وجود داشت. علاوه بر این، کاور لتر درخواست شریف توضیح می دهد که او قبلاً برای ویزای بازدید کننده کانادا و تمدید ویزای آمریکا درخواست کرده و آنها رد شده اند.
کارمند اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) که به پرونده او اختصاص یافته بود، نامه بررس روند را به شریف فرستاد و نکته مورد نظراش مبنی بر این که او به تمام سوالات به صورت صادقانه پاسخ نداده است را مطرح کرد. به طور خاص، او “درخواست ها و رد های قبلی آمریکا” را افشا نکرد. کارمند ادعا کرد که شریف یک فرم ارائه کرده است که در پاسخ به سوالات رد ویزای قبلی “خیر” را علامت گذاری کرده است.
شریف پاسخ داد و توضیح داد که او بی خبر بود که باید اطلاعات ارائه شده ی خود در یک درخواست قبلی را تکرار کند. کارمند تصمیم گرفت که پاسخ او به طور کافی توضیح نمی دهد که چرا این ارائه اطلاعات در درخواست فعلی انجام نشده است و ورود او را به دلیل ارائه اطلاعات اشتباه به کانادا غیرممکن اعلام کرده است.
شریف برای بازبینی قضایی تصمیم گرفت.
دادگاه بحث کرد که یافتن اطلاعات ارائه شده نادرست عواقب جدی دارد، به طور خاص ممنوعیت پنج ساله از کانادا. بنابراین، بر عهده کارمند بود که به درستی با درخواست های متناقض در سوابق مواجه شود و به شریف فرصتی برای توضیح خودش بدهد قبل از اینکه تصمیم بگیرد که او سوابق رد ویزای خود را نشان نداده است و ورود به کانادا برای او غیرممکن است.
علاوه بر این، دادگاه اعلام کرد که کارمند باید کاور لتر که همراه با درخواست ارائه شده بود را در نظر بگیرد. به طور خاص، “کارمند باید در نظر می گرفت که آیا اارئه برخی از رد ویزاها در آن نامه کافی بود تا نتیجه بگیرد که متقاضی قصد ندارد مقامات مهاجرتی را در مورد تاریخچه رد ویزای خود گمراه کند”.
دادگاه حکم کرد که تصمیم کارمند هم نامعقول و هم ناعادلانه بود. یک کارمند باید کلیت یک درخواست ویزا را در تعیین اینکه آیا نادرستی وجود دارد در نظر بگیرد. به طور خاص، جایی که متقاضی اطلاعات صحیح را در بخش دیگری از فرم درخواست خود افشا می کند، این ممکن است در برابر یافتن نادرستی مقاومت کند.
پیامدهای پرونده شریف
دادگاه فدرال تأیید کرده است که اگر متقاضی به اشتباه فرم درخواست را پر کند، اما اطلاعات مربوطه را در بخش دیگری از درخواست خود به درستی افشا کند، این می تواند در برابر یافتن نادرستی کاهش یابد.
این پرونده همچنین تکرار می کند که اارئه اطلاعات اشتباه نباید ناچیز شمرده شود . ارائه اطلاعات نادرست عواقب شدیدی دارد. بنابراین، کارمندان ویزا باید به طور جدی تمام شواهد را در درخواست در نظر بگیرند و باید به متقاضی فرصت مناسبی برای توضیح خودشان قبل از اینکه چنین یافته ای ارائه دهند.
اگر شما در حال برنامه ریزی برای ارائه یک درخواست ویزا هستید، ضروری است که شما به اندازه ممکن صادق، واضح، و مستقیم باشید. اگر فکر می کنید که ممکن است درخواست شما رد شود باید این موارد را مد نظر قرار دهید.