هیئت کنفرانس کانادا مطالعه ای را منتشر کرده است که به تحلیل رفت و آمدهای درون کشوری دانشجویان بین المللی پس از انقضای اولین مجوز تحصیلی آنها می پردازد.  خلاصه ای از نکات کلیدی را در زیر بخوانید.

تحلیل اخیر دانشجویان بین‌المللی کانادایی نشان می‌دهد که اکثر کسانی که مجوز تحصیل در یک استان خاص دریافت می‌کنند، تمایل دارند برای دوره بعدی تحصیل یا کار خود در آن استان بمانند.

 Conference Board of Canada یک سازمان تحقیقاتی غیرانتفاعی است که بر تجزیه و تحلیل روندهای اقتصادی، عملکرد سازمانی و مسائل مربوط به سیاست عمومی تمرکز دارد.  به گفته هیئت کنفرانس کانادا، اگرچه راه‌هایی وجود دارد که دولت‌های استانی می‌توانند حفظ دانشجویان بین‌المللی را در استان/منطقه مورد مطالعه افزایش دهند، تحقیقات تا این مرحله نشان می‌دهد که در حال حاضر میزان قابل توجهی از موفقیت در مورد این هدف وجود دارد.

 اکنون بیایید به نکات کلیدی این مطالعه تحقیقاتی بپردازیم.

محل اسکان یک سال پس از انقضای اولین مجوز تحصیلی

در میان دانشجویانی که پس از پایان اولین مجوز تحصیلی خود تصمیم به ماندن در کانادا گرفتند، کمتر از 60 درصد از دانشجویانی که در هر یک از 10 استان یا سه منطقه کانادا تحصیل کردند، در هر منطقه باقی ماندند.

 کبک بیشترین میزان ماندگاری دانشجویان بین‌المللی (حدود 85 درصد) را داشت، در حالی که مانیتوبا و آلبرتا نیز شاهد نرخ ماندگاری در شمال 80 درصد بودند.  پنج استان نرخ نگهداری بین 70 تا 80 درصد را تجربه کردند (بریتیش کلمبیا، انتاریو، نیوفاندلند و لابرادور، نوا اسکوشیا و ساسکاچوان).  در نهایت، دو استان باقیمانده کانادا (جزیره پرنس ادوارد و نیوبرانزویک) و سه قلمرو کانادا همگی بین 60 تا 70 درصد از دانشجویان بین‌المللی خود را یک سال بعد حفظ کردند.

 در مورد هر 13 منطقه مجزا، بیش از 75 درصد از دانشجویان بین المللی حفظ شده در استان/داخل منطقه باقی ماندند تا تحصیلات بیشتری را دنبال کنند.

محل کار سه سال پس از انقضای اولین مجوز تحصیل

بر اساس مکانی که دانشجویان بین المللی مالیات خود را از آنجا ثبت کرده اند، ارزیابی شده است، نتیجه گیری مشابه با نتیجه فوق (پس از یک سال) حتی سه سال پس از انقضای مجوز تحصیل اولیه آنها صادق است.

 به عبارت دیگر، اکثر دانشجویان بین‌المللی سابق که هنوز سه سال بعد در کانادا مشغول به کار بودند، در استان اولیه تحصیل خود ماندند.  در واقع، در 9 استان از 13 استان و قلمرو کانادا – به استثنای استان‌های اقیانوس اطلس: نیوفاندلند و لابرادور، نوا اسکوشیا، جزیره پرنس ادوارد و نیوبرانزویک – بیش از 50٪ دانشجویان بین‌المللی در استان یا داخل قلمرو ماندند.

 کبک و آلبرتا، استان‌هایی که دو استان از سه بالاترین نرخ نگهداری یک ساله را تجربه کردند، پس از سه سال نیز بالاترین نرخ‌های نگهداری را داشتند.

توصیه هایی برای تقویت بیشتر حفظ درون استانی/سرزمینی

هیئت کنفرانس کانادا استدلال می کند که یک سیستم آموزش پس از متوسطه که توسعه مهارت را با نیازهای بازار کار محلی همسو می کند، به حفظ کمک می کند، همانطور که بودجه استانی مستمر برای این مؤسسات کمک می کند زیرا به آنها کمک می کند تا به ارائه آموزش با کیفیت بالا به دانش آموزان ادامه دهند.

 علاوه بر این، اختصاص بخش بیشتری از فرصت‌های برنامه نامزدهای استانی به دانشجویان بین‌المللی و بهبود حمایت ارائه شده از طریق خدمات اسکان به این اتباع خارجی می‌تواند آنها را بیشتر ترغیب کند که در استان‌هایی که برای ادامه تحصیل می‌آیند باقی بمانند.