تمام آن چیزی که زوج های متقاضی مهاجرتی باید در مورد سیستم اکسپرس انتری کانادا بدانند.
اگر برای مهاجرت از طریق سیستم اکسپرس انتری با همسر خود درخواست می دهید، سیستم امتیاز دهی برای شما با متقاضیان مجرد متفاوت خواهد بود. برنامه مهاجرت اقتصادی فدرال، برنامه نیروی کار متخصص فدرال، برنامه مشاغل تخصصی فدرال و دسته تجربه کانادایی هستند. اداره مهاجرت کانادا از یک ابزار به نام اکسپرس انتری برای مدیریت درخواست ها برای این سه برنامه استفاده می‌کند.
اکسپرس انتری از یک ابزار رتبه بندی بر اساس امتیازات استفاده می کند که سیستم جامع رتبه بندی نامیده می شود. این سیستم متقاضیان را بر اساس فاکتور های مختلف مورد ارزیابی قرار می دهد، که اداره مهاجرت کانادا آنرا ابزار ارزیابی توانایی یک متقاضی برای موفقیت در کانادا در نظر می‌گیرد. این عوامل شامل فاکتور هایی مانند سن، تحصیلات و تسلط بر زبان تجربه کار کانادایی و موارد دیگر هستند.
یک متقاضی در سیستم جامع رتبه بندی بر اساس مجرد یا متاهل بودن امتیازات متفاوتی دریافت می کند. با این وجود، نحوه امتیاز گیری آنها به وضعیت آنها وابسته است. یک فرد متاهل می تواند نسبت به یک فرد مجرد امتیازات کمتری دریافت کند و بخشی از این امتیازات را شریک زندگی او می تواند به دست آورد. بر اساس اهداف سیستم جامع رتبه بندی یک فرد درصورتی متاهل یا زوج شناخته می شود که به صورت رسمی با فرد دیگری ازدواج کرده باشد یا به صورت عرفی شریک زندگی فردی باشد به این مفهوم که برای حداقل یک سال با آن فرد در رابطه بوده باشد.
هر درخواستی از طریق اکسپرس انتری یک متقاضی اصلی دارد. متقاضی اصلی عامل اصلی برای مهاجرت و درخواست است. متقاضی اصلی فردی است که شرایطش مورد ارزیابی قرار گرفته و یک امتیاز دریافت می کنند با این وجود متقاضی اصلی می تواند درخواست خود، همسر، شریک زندگی و فرزندان وابسته خود را نیز داشته باشد.
وقتی به عنوان یک زوج درخواست می دهید تنها یک نفر از شما می تواند متقاضی اصلی باشد. زوج ها می توانند تصمیم بگیرند کدام یک از آنها شرایط بهتری برای متقاضی اصلی بودن را دارند و بهتر می توانند برای حداقل یک برنامه اکسپرس انتری واجد شرایط باشند. این موضوع مهم است زیرا بعید به نظر می آید که هر دو طرف امتیاز سیستم جامع رتبه بندی آن ها دقیقاً یکسان باشد. یکی از آنها قطعاً یک امتیاز بالاتر از دیگری دارد و بهتر است که آن فرد به عنوان متقاضی اصلی در نظر گرفته شود.
نکته مهم دیگر درک این موضوع است که سیستم امتیاز دهی برای متقاضیان اصلی مجرد و متقاضیان اصلی متأهل تا حدی متفاوت است. سیستم جامع رتبه بندی امتیازات متقاضی اصلی را تا ۴۰ امتیاز کم می کند برای جبران این امتیاز شریک زندگی متقاضی اصلی می تواند این ۴۰ امتیاز را جبران کند.و از این جهت فاکتورهای دیگر برای مورد بررسی قرار می گیرند.
یک نمونه فرضی
این مفاهیم به صورت تئوری می توانند گیج کننده باشند در اینجا یک مورد فرضی را ارائه می‌دهیم که نشان می دهد این اصول به چه نحوی به متقاضیان احتمالی اعمال می شوند.
راجیو و سونیا متأهل هستند. راجیو ۲۹ سال دارد و دارای مدرک کارشناسی ارشد خارج از کانادا می باشد و مدرک زبان انگلیسی او در تمام چهار مهارت برابر با ۸ است و دارای تجربه ۵ ساله کاری می باشد. که یک سال از این تجربه کاری در خارج از کانادا و چهار سال از آن در داخل از کانادا انجام شده است. سونیا ۳۰ ساله می باشد و دارای مدرک کارشناسی خارج از کانادا می باشد و مدرک زبان او برای هر ۴ مهارت ۷ می باشد. او دارای هشت سال تجربه کاری است که شش سال از آن در داخل کانادا انجام شده است.
در حالی که هر دوی آنها پروفایل قوی دارند، به نظر می آید که پروفایل راجیو نسبت به سونیا بهتر و قوی تر باشد زیرا مهارت های زبان انگلیسی و تحصیلات او بهتر است و همچنین راجیو کمی جوان تر از سونیا است در شرایطی که هر یک از آنها به عنوان یک فرد مجرد درخواست دهند یا اگر راجیو و سونیا به عنوان یک زوج درخواست دهند این نتیجه حاصل می شود.
راجیو بعنوان متقاضی اصلی می تواند امتیاز ۴۹۴ را به دست آورد. تسلط به زبان انگلیسی تحصیلات خوب و تجربه کار کانادایی سونیا ۲۹ امتیاز به امتیازات راجیو اضافه کرده است. در صورتی که راجیو می توانست به عنوان یک فرد مجرد درخواست دهد و امتیاز ۴۹۷ را بگیرد. در حالی که این امتیاز فقط سه امتیاز بیشتر می بود. با این وجود اگر مهاجرت می‌کرد و آفیسر مهاجرت در مورد عدم همراهی همسرش با او از او سوال می پرسید. اگر پاسخ گرفتن امتیازات بیشتر بود امکان رد شدن پرونده وجود داشت.
مهمترین جوانب سیستم جامع رتبه بندی
برای امتیاز سیستم جامع رتبه بندی وجود دارند. تنها دو مورد اول بر اساس این که آیا فرد متأهل است یا مجرد متفاوت هستند اگر فرد متاهل باشد نسبت به یک فرد مجرد امتیازات کمتری می گیرد. با این وجود شرایط گرفتن امتیازات بیشتر از طریق همسر یا شریک زندگی خود را دارند فرد مجرد بر اساس تعریف ارائه شده نمی‌تواند از طریق فاکتور همسر یا شریک زندگی امتیازات بیشتری بگیرد.
۱) فاکتورهای سرمایه انسانی: مواردی مانند سن، زبان و تحصیلات. حداکثر امتیاز برای دسته الف ۴۶۰ امتیاز برای یک فرد متعهد است اما برای فرد مجرد این امتیاز برابر با ۵۰۰ امتیاز است.
۲) فاکتورهای همسر یا شریک زندگی: ارزیابی امتیازامتیا، تحصیلات، تجربه کاری همسر/ شریک زندگی. تنها به فردی قابل اعمال است که دارای همسر می باشد حداکثر امتیاز برای این دست ۴۰ امتیاز است.
۳) قابلیت انتقال مهارت ها: ترکیب فاکتورها که بشدت در ارزشمند است برای مثال داشتن تجربه کاری کانادایی و مدرک دانشگاهی به طور همزمان. امتیاز حداکثری برای این دست ساده نیاز است.
۴) امتیازات اضافی: موارد دیگری که یک متقاضی می تواند امتیاز بگیرد مانند گزینش استانی از یک برنامه کاندیدای استانی یا داشتن تحصیلات دانشگاهی در کانادا هستند. حداکثر امتیاز برای این دسته ۶۰۰ امتیاز است.
حداکثر امتیاز سیستم جامع رتبه بندی که یک فرد، مجرد یا متاهل، می‌تواند به دست آورد ۱۲۰۰ امتیاز است. تا وقتی که هر دوی آنها شرایط صلاحیت سنجی را برآورده کنند، زوج می تواند تصمیم بگیرد که کدامیک می‌توانند متقاضی اصلی باشد.