یک گزارش جدید از سوی اداره آمار کانادا نشان می دهد که حقوق مهاجران پیش از دوران شیوع ویروس کرونا در حال افزایش بود برخی از گروه ها از نیروهای کار کانادایی پیشی گرفتند.
طبق گزارش اداره آمار کانادا که در یکم فوریه منتشر شد، متوسط حقوق برای مهاجران جدید پذیرفته شده در کانادا در بالاترین میزان خود از سال ۲۰۱۸ تاکنون بود.
پس از ثبت رکورد در سال ۲۰۱۸ از سال ۲۰۱۷ بیشتر شده بود، مهاجرت شاهد افزایش متوسط حقوق بودند. مهاجران متوسط حقوق ۳۰۱۰۰دلار در سال ۲۰۱۸ تنها پس از یک سال زندگی در کانادا را گزارش دادند. رکورد قبلی در سال ۲۰۱۷ برای آن دسته از مهاجران ای بود که در سال ۲۰۱۶ به کشور رسیده بودند و این حقوق برابر با ۲۶۵۰۰ بود.
گرچه اختلاف بین متوسط حقوق کانادایی‌ها و مهاجران کاهش یافت متوسط حقوق برای کانادایی ها هنوز در سال ۲۰۱۸ بالاتر و به میزان ۳۷۴۰۰ بود. متوسط حقوق برای افرادی که دارای مجوز کار و تحصیل بودند(۴۴۰۰۰) و برای افرادی که فقط مجوز کار داشتند (۳۹۱۰۰) بود. هر دوی این گروه ها از نظر متوسط حقوق از کانادایی ها پیشی گرفتند.
برخی از ویژگی های اقتصادی اجتماعی مانند تسلط به زبان انگلیسی و فرانسوی، تجربه حرفه ای پیش از مهاجرت،و دسته پذیرش آنها،می‌تواند متوسط حقوق را برای آنها تعیین کند.
حقوق اولیه بالاتر برای مهاجران به خاطر تجربه پیش از پذیرش آنها در کانادا ممکن است. در مقایسه با سال های گذشته بیشتر مهاجران که در سال ۲۰۱۷ وارد کانادا شدند و دارای تجربه کار یا تحصیل بودند یا پیش از پذیرش درخواست وضعیت پناهجویی کرده بودند.
طبق گزارش « تجربه پیش از پذیرش در کشور که می تواند دانش و مهارت زبانی را در بازار شغلی برای مهاجران به همراه داشته باشد، می‌تواند و مهاجران کمک کند تا نسبت به افرادی که دارای تجربه پیش از پذیرش نیستند زودتر جایگاه خود را در جامعه پیدا کنند»
درآمد مهاجران بسته به کشوری که از آن مهاجرت می‌کنند متفاوت است. مهاجران اقتصادی که در در ایالات متحده، بریتانیا و برزیل متولد شدند۱۰ سال پس از پذیرش دارای بالاترین دستمزد متوسط بودند اما افراد از ایران، مصر و الجزیره در همین مدت زمانی شاهد بالاترین افزایش در متوسط حقوق بودند
مهاجرانی که پیش از درخواست برای اقامت دائم در کانادا کار کرده بودند اغلب در استان پذیرش خود ماندند. حدود ۸۷ درصد از مهاجران پنج سال پس از ورود به کانادا همچنان در استان اولیه خود اقامت داشتند. آنتاریو دارای بالاترین نرخ حفظ مهاجر در استان بود،در رده دوم و سوم به ترتیب آلبرتو و بریتیش کلمبیا قرار گرفتند.
این نرخ برای افرادی که در سال ۲۰۰۸ به کانادا آمدند پس از ۱۰ سال از پذیرش به همین میزان بود. اونتاریو هنوز دارای بالاترین نرخ بود اما بریتیش کلمبیا تا ۰.۱ درصد از آلبرتا جلوتر بود. متقاضیان پناهجویی و مجوزهای کار به احتمال زیاد در استان پذیرش خود باقی می ماندند. نرخ کلی حفظ مهاجرت در استان در ۱۰ سال در کانادا ۸۵.۴ درصد بود.