در سرتاسر کانادا اعتراضاتی برای یافتن راه حلی برای تاخیر های به وجود آمده در روندهای حمایت از خانواده و همسران برگزار شد، این مشکل به دوران پیش از شیوع ویروس کرونا باز می‌گردد.
معترضان یک بار دیگر در آخر هفته گذشته به خیابان‌ها آمدند و خواستار آن شدند که دولت موضوع تأخیر در درخواست های حمایت از خانواده و همسران را مورد بررسی و رسیدگی قرار دهد.
همسران و شریکان زندگی کانادایی ها با ملیت خارجی، از محدودیت‌های سفر ویروس کرونا معاف هستند، با این وجود بسیاری از زوجها نمی توانند برای همسر خود ویزای اقامت موقت (TRV) بگیرند. اداره مهاجرت پناهجویی و شهروندی کانادا (IRCC) اغلب در شرایطی TRV ها را برای کشورهای ملزم به ارائه ویزا رد میکند که در حال حاضر پرونده درخواست حمایت از خانواده آنها در دست بررسی باشد. این مورد به این دلیل است که آنها باید اثبات کنند که در پایان ملاقات مجاز خود به منظور گرفتن ویزای آمده موقت می توانند کشور را ترک کنند که با هدف آنها برای مهاجرت دائمی از طریق حمایت خانواده مغایرت دارد.
در نتیجه بسیاری از زوج ها مجبور می‌شوند تا در حالی که درخواست‌های اقامت دائم آنها در دست بررسی می‌باشد، جدا از هم زندگی کنند. برخی از زوج ها مدعی هستند که سه سال گذشته منتظر تایید درخواست خود بوده‌اند.
اعتراضات در ۱۹ سپتامبر روز یکشنبه، در چند شهر کانادایی برگزار شدند. این رویدادها توسط گروهی به نام طرفداران حمایت همسران تنظیم شده بودند، این گروه در دوران شیوع ویروس کرونا شکل گرفت. این افراد به دنبال اصلاحات در شروط موجود برای ویزا و ایجاد ویزای ویزیتوری جدید هستند که به اعضای خانواده اجازه می دهد تا در حالی که به پرونده قامت دائم آنها رسیدگی می‌شود در کانادا زندگی کنند.
این گروه یک دادخواست آنلاین با ۱۵ هزار امضا دارد. منتقد مهاجرت، جنی کوان، از حزب دموکراتیک جدید نیز داد خواستی برپا کرده است که شش هزار امضا جمع کرده است و تقاضا میکند که ویزای خاص اقامت موقت صادر شود. انتظار می رود که این دادخواست پس از بیست و سوم سپتامبر در پارلمان مطرح شود
کوان و وزیر مهاجرت کانادا، مارکو مندینچینو، نامه‌های سرگشاده ای در رابطه با صدور ویزاهای موقت خاص، را با هم رد و بدل کرده اند.
کوان در نامه آخرش عنوان میکند که گرچه کانادا بازه های زمانی درخواست‌های مهاجرت را به خاطر شیوع ویروس کرونا تمدید میکند، این تمدید ها در نهایت منجر می شود زمان رسیدگی به درخواست‌ها طولانی تر شود. او بیان می کند که این اقدام باعث می شود اعضای خانواده دیرتر گرد هم آیند.
مندیچینو پیشتر عنوان کرده بود که متقاضیان حمایت خانواده که تحت تاثیر شروط جاری برای صدور ویزای اقامت موقت قرار گرفته اند هنوز می‌توانند مجاز باشند تا بدون مفهوم هدف دوجانبه در کانادا باشند، به این معنا که, «یک متقاضی که به دنبال اقامت دائم هست آنها را از دنبال کردن فرایند اقامت دائم منع نمی کند». با این وجود متقاضیان ویزای اقامت موقت هنوز باید اداره مهاجرت پناهجویی و تابعیت کانادا را قانع کنند که آنها به دنبال اقامت موقت هستند، که کوان می‌گوید با شرایط افرادی که روابط خانوادگی خیلی قوی با کانادا دارند در مغایرت شدیدی است.
طبق نامه سرگشاده کوان، « دریافت ویزای اقامت موقت این انتظار را برای آنها بیشتر میکند که نشان دهند قصد دارند زمانی که این ویزا منقضی شد کشور را ترک کنند»
به گفته او ویزای اقامت موقت خاص رایط راه‌حل‌هایی را برای مشکلاتی ارائه می‌دهد که موجب جدا شدن اعضای خانواده کانادایی شده اند،گرفتن این ویزا یک شرایط پایه مانند بررسی سوابق کیفری فرد را به دنبال دارد.
بیشتر کانادایی ها نیز عنوان می‌کنند که دولت فدرال باید گردهم آمدن اعضای خانواده را نسبت به دسته های دیگر مهاجرت به کانادا در اولویت رسیدگی قرار دهد. یک تحقیق که اخیراً انجام شده است نشان می‌دهد که حدود از ۳۶ درصد از مسئولان بخش مهاجرت کانادا خواسته شده است تا در سال ۲۰۲۰ به موضوع گردهم آمدن اعضای خانواده توجه بیشتری داشته باشند و آن را به عنوان یک اولویت در فهرست بررسی های خود قرار دهند،این میزان در سال ۲۰۱۶ برابر با ۳۰ درصد بود.
