برنامه والدین پدربزرگها و مادربزرگها مزایای مختلفی برای جامعه کانادایی و خانواده‌ها در پی دارد.
برنامه والدین پدربزرگ ها و مادربزرگ های سال ۲۰۲۰ اکنون تا سوم نوامبر ۲۰۲۰ برای پذیرش درخواست ها باز است.
بین سیزدهم اکتبر و سوم نوامبر شهروندان کانادایی و تابع آن دائمی این کشور می‌توانند فرم‌های توضیح علاقه مندی نسبت به این برنامه را در وب سایت رسمی اداره مهاجرت پناهجویی و تابعیت کانادا پرکنند. پس از سوم نوامبر IRCC یک لاتاری برگزار می‌کند و از نامزدها دعوت می‌کند تا درخواست اسپانسر شیپ خود برای آوردن والدین و پدربزرگ ها و مادربزرگ ها به کانادا را ثبت کنند. اداره مهاجرت پناهجویی و تابعیت کانادا برای سال ۲۰۲۰ دههزار درخواست را می پذیرد.
مزایای این برنامه برای شهروندان کانادایی و تابعان دائمی این کشور که والدین و پدربزرگ ها و مادربزرگ های خود را به کانادا می آورند روشن است. آنها می توانند در کنار عزیزان خود زندگی کنند.والدین و پدربزرگ و مادربزرگ آنها می‌توانند از تمام مزیت های تابعیت دائم کانادا مانند توانایی کار در کانادا دسترسی به خدمات سلامت و بهداشت بهره مند شوند در نهایت می‌توانند شهروند کانادایی شوند.
مزایای ورود به جوامع کانادایی چیست؟
در ابتدا خانواده های قوی تر پایه های جامعه کانادایی هستند.
همچنین یک مورد اقتصادی که کمتر وجود دارد که می تواند مطابق با برنامه والدین، پدربزرگها و مادربزرگها شکل گیرد.
تحقیقات نشان می دهند که این برنامه به درآمد خانواده کمک می‌کند و به خانواده ها اجازه می دهد تا قدرت خرید بیشتری داشته باشند که این موضوع به نفع اقتصاد کشور است.
خریدن یک منزل بزرگترین خریدی است که می توانیم داشته باشیم ,نرخ صاحب خانگی خانواده های مهاجر با خانواده‌های متولد کانادا برابری می کند (حدود ۷۰ درصد از خانواده ها صاحب یک خانه هستند).
علاوه بر تکمیل درآمد خانه والدین و پدربزرگ ها و مادربزرگ ها به فرزندان و نوه‌های خود کمک می کنند تا ساعات بیشتری کار کنند. به این دلیل که والدین و پدربزرگ ها و مادربزرگ ها می توانند از کودکان مراقبت کنند و این موضوع به خانواده ها اجازه می دهد تا راحت تر به دنبال فرصت های اقتصادی باشند.
در گذشته تحقیقات دولت کانادا دریافت کرده بود که این برنامه در میان کانادایی ها از طرفداران کمتری برخوردار است. و این امر بیان می کند که والدین و پدربزرگ و مادربزرگ ها کمک کمی به اقتصاد کانادا می‌کنند و احتمالاً هزینه چشمگیری برای خدمات اجتماعی مانند بخش مراقبتهای پزشکی و سلامت خواهند داشت.
اما مهم این است که بدانیم کانادا از چند روش مختلف و مهم این نگرانی ها را کم می کند. اولاً والدین و پدربزرگها و مادربزرگها تنها مسئول ۶ درصد از کل تعداد مهاجرانی هستند که کانادا در یکسال می پذیرد.
به منظور مهاجرت به کانادا والدین و پدربزرگ ها و مادربزرگ ها مانند تمام مهاجران باید نظارت های پزشکی تحت نظر دولت کانادا را بگذرانند تا تضمین کند که هزینه های اضافی بر سیستم مراقبت پزشکی کانادا تحمیل نمی کنند.
سوما، کانادا یک دوره بیست ساله تعهد از اسپانسر ها میخواهد.این بدان معنا است که اسپانسرها یک قرارداد را به دولت کانادایی امضا می‌کند مبنی بر اینکه از نظر مالی نسبت به والدین و پدربزرگ و مادربزرگ خود به مدت بیست سال مسئول شناخته می شوند. در طول این دوره فرد حامی از نظر قانونی ملزم به پرداخت و کمکهای اجتماعی است که والدین و پدربزرگ و مادربزرگ آن ها به وجود می آورند.
در نهایت کانادا از طریق سیستم مهاجرتی خود، به دنبال، دنبال کردن اهداف اقتصادی، اجتماعی و انسان دوستانه است. کانادا می خواهد مهاجران به شرایط اقتصادی کمک کنند و بنابراین تقریبا و ۶۰ درصد از مهاجران را از طریق دسته‌های اقتصادی انتخاب می‌کند و همچنین به دنبال گرد هم آوردن خانواده‌ها است. از سوی دیگر کانادا و دلایل انسان دوستانه به دنبال کمک به افرادی است که از شانس کمتری برخوردارند.
در حالی که نباید از دیدگاه اقتصادی به آن نگاه کرد این پرونده می تواند به نحوی باشد که برنامه والدین پدربزرگها و مادربزرگها کمک کننده اقتصاد کانادایی باشد
