تأثیرات انتخابات بر سیاست‌های مهاجرتی کانادا
با شروع مبارزات انتخاباتی کانادا، سؤال مهمی که ذهن متقاضیان مهاجرت را درگیر می‌کند، این است که نتیجه رأی‌گیری 21 اکتبر، چه تأثیراتی در سیستم مهاجرتی کانادا خواهد داشت.
یکی از راه‌های دریافت پاسخ این سؤال، ارزیابی تغییرات اخیر در سیستم مهاجرتی کانادا است تا بتوانیم برآوردی تقریبی از سیاست‌های مهاجرتی و روند گزینش مهاجرین در سال‌های آینده داشته باشیم.
نظرسنجی‌هایی که در میان عموم انجام می‌شود، نشان‌دهنده این است که از میان کلیه احزاب سیاسی کانادا، حزب‌های لیبرال و محافظه‌کار در رقابت تنگاتنگی در این انتخابات قرار دارند. با بررسی سیاست‌های مهاجرتی این دو حزب از دهه 1980 تاکنون، استنباط منطقی این است که اجزای اصلی سیستم مهاجرتی این کشور، پس‌ازاین انتخابات و برنده شدن هر یک از این دو حزب کماکان ثابت باقی خواهد ماند.
بین سال‌های 2006 تا 2015، حزب محافظه‌کار تدریجاً سهمیه مهاجرت را سالانه تا سقف 260 هزار نفر افزایش داد.
به بیانی دیگر بدون در نظر گرفتن اینکه نتیجه انتخابات منجر به پیروزی کدام‌یک از دو حزب شود، بدیهی است، جذب مهاجران در کانادا همچنان با سهمیه حدود 300 هزار نفر در سال باقی خواهد ماند. از دهه 1980، زمانی که حزب محافظه‌کار تصمیم گرفت سهمیه گزینش مهاجرین به این کشور را دو برابر کنند، سهمیه پذیرش مهاجرین را به سالانه 200 هزار نفر افزایش دادند. ازآن‌پس تاکنون هر دو حزب در دوره‌های به قدرت رسیدن خود، همواره سیاست افزایش جذب مهاجرین را ادامه دادند. نیاز به رفع فشارهای اقتصادی، تأمین نیروی متخصص و همچنین ازدیاد جمعیت کانادا همیشه از مهم‌ترین دستور کارهای هر دولتی و حزبی در این کشور بوده است. بدین دلیل پایه‌ریزی سیاست‌های قوی و مدبرانه مهاجرتی برای جذب مهاجران موردنیاز از تأثیرگذارترین روش‌های مقابله محسوب می‌گردند. سیاست‌گذاری‌های صحیح برنامه‌های مهاجرتی برای گزینش بیشتر مهاجرین و تأمین سهمیه سالانه همیشه راه گشای مشکلات اساسی دولت بوده است.
بین سال‌های 2006 تا 2015، حزب محافظه‌کار تدریجاً سهمیه مهاجرت را سالانه تا سقف 260 هزار نفر افزایش داد.
ترکیب‌بندی تازه‌واردین:
نقطه تمایز بین دو حزب اصلی کانادا در مبحث مهاجرت، به ترکیب‌بندی مهاجران مربوط می‌شود. در دوره قبلی دولت محافظه‌کار، 63 درصد از مهاجران تحت برنامه‌های اقتصادی، 27 درصد تحت برنامه‌های خانوادگی و 10 درصد به‌عنوان پناهنده به کانادا مهاجرت کردند.
از سال 2015، با به قدرت رسیدن حزب لیبرال، سهمیه پذیرش پناه‌جویان به علت بحران سوریه از 10 درصد به 15 درصد افزایش یافت. نتیجتاً گزینش برنامه‌های اقتصادی به میزان 5 درصد کاهش و با سهمیه 58 درصد مواجه شد. آزادی خواهان در نظر دارند در صورت به قدرت رسیدن در انتخابات امسال همچنان این سهمیه را برای دو سال آینده حفظ کنند.
در حال حاضر بودجه دولت در این خصوص سالانه 1.5 میلیارد دلار است که نسبت به سال‌های قبل به میزان قابل‌توجهی افزایش‌یافته است تا مهاجرین تازه‌وارد سریع‌تر بتوانند وارد چرخه اقتصادی کانادا شوند. … [مستقل از اینکه کدام حزب پیروز بشود] به نظر نمی‌رسد، بودجه استقرارپذیری نیز دستخوش تغییرات شود.
این در حالی است که محافظه‌کاران، بنا به تاریخچه سیاست‌گذاری‌های مهاجرتی‌شان در دوره‌های قبلی، احتمالاً مهاجرت تحت برنامه‌های اقتصادی را مجدداً تا 60 درصد از سهمیه کل افزایش و میزان پذیرش پناه‌جویان را دوباره به همان میزان قبلی کاهش دهند.
بودجه استقرارپذیری:
در 20 سال گذشته، هر دو حزب بودجه استقرارپذیری تازه‌واردین را به میزان قابل‌توجهی افزایش داده‌اند. این بودجه شامل ارائه خدمات استقرارپذیری به تازه‌واردین برای همگام شدن هر چه سریع‌تر با اقتصاد و جامعه کانادا، از قبیل خدمات آموزش زبان انگلیسی و فرانسه و حمایت‌های استخدامی تازه‌واردین هست.
در حال حاضر بودجه دولت در این خصوص سالانه 1.5 میلیارد دلار است که نسبت به سال‌های قبل به میزان قابل‌توجهی افزایش‌یافته است تا مهاجرین تازه‌وارد سریع‌تر بتوانند وارد چرخه اقتصادی کانادا شوند. ازآنجایی‌که هر دو حزب آماده هستند تا حجم بالای سهمیه مهاجرت را همچنان حفظ کنند، به نظر نمی‌رسد، بودجه استقرارپذیری نیز دستخوش تغییرات شود. از سوی دیگر، با توجه به اینکه محافظه‌کاران در مبارزات انتخاباتی خود خواهان ایجاد تعادل در بودجه فدرال هستند، امکان کاهش دادن بودجه استقرار پذیری نیز از سوی این حزب وجود دارد.
انتظار ثبات:
شکی نیست که حزب‌های محافظه‌کار و لیبرال در مسائل اصلی همانند مهاجرت، همچون سیاست‌های اعطای شهروندی و یا مدیریت درخواست‌های پناهندگی با یکدیگر اختلاف‌نظرهای عمیقی دارند؛ اما در بیشتر موارد، در بخش‌های مهاجرتی بسیار باهم اشتراک نظر دارند.
با توجه به این مسئله، سیستم مهاجرتی کانادا، با به روی کار آمدن هر یک از این دو حزب، الگوی مهاجرتی خود را مانند دهه‌های اخیر ادامه خواهد داد و سرمایه‌گذاری این کشور بر روی استعدادهای جهانی و افزایش پذیرش مهاجران ادامه خواهد داشت.
